Üstünü çukulata ile ödesem :)

İnce hastalığımdan dolayı yanımda sürekli çikolata taşıyorum. Eğer bir yerde bir damla kan görürsem, vücudumda depolanan bütün enerjim, baraj kapaklarının açılması gibi hızlıca boşalıp dereleri, ırmakları taşırıyor. Ben de bu enerji boşalmasını biraz olsun hafifletmek için yanımda çikolata taşıyorum. Sınav haftasında gece gündüz yorun bir performans sergilediğim için çok yoruluyorum. Hem ev işi, hem iş işi hem okul dersleri bunların hepsine zaman ayırmak gerçekten çok zor.

Dersle ilgili bir kitabın fotokopisini almak için her zamanki merkeze gittim. Bir gün sonra gelip kitabı almamı söylediler. Ödemeyi yapmak için kasaya gittim. Ücret 10,25 YTL.

+ Ya dedim bu nasıl bir ücret? 10 YTL olmaz mı bu?
- Olmaz. Zaten bir şey kazanmıyoruz.
+ “Ya bırakın bu işleri o zaman, madem kazanmıyorsunuz o zaman kapatın gidin burayı.” demedim tabi ki. Hemen cebimden çikolata ile birlikte 10 YTL çıkardım ve 25 YKr yerine bakkal amcaların yaptığı gibi çikolata vermeyi teklif ettim.

Ben de bozuk yok, yerine çikolata versem olmaz mı? dediğimde kasadaki eleman ve onun pusudaki arkadaşları bana kahkahalar ile güldüler. O kadar çok güldüler ki onların susmasını bekledim. Sonunda 25 YKr’a mini bir çikolatayı vermiş oldum. 10 YTL’ye bu işi bitirdim.